Uprawiana borówka amerykańska jest odlegle spokrewniona z naszą żurawiną lub borówką czarną, lecz znacznie się od siebie różnią. Uprawiane owoce mają jasny miąższ, ich jędrna skórka jest niebieska. Są również znacznie większe i ładniejsze niż ich dzikie krewne. Mają też delikatniejszy smak.
Uprawa i lokalizacja
Borówka amerykańska osiąga wysokość do około półtora metra. Najlepiej czuje się i rozwija się w bogatej w próchnicę, kwaśnej glebie, która jest dobrze przepuszczalna. Mniej kwaśną glebę można po prostu zakwasić torfem.
Krzew dobrze rośnie w nasłonecznionych miejscach lub w półcieniu. Należy go chronić przed wiatrem. Najlepszą porą na sadzenie jest jesień.
Korzenie borówki rosną raczej ku powierzchni niż w dół.
Jak sadzić borówkę amerykańską?
Wykop w ziemi otwór o średnicy około jednego metra i głębokości od czterdziestu do sześćdziesięciu centymetrów. Do dołka włóż torf lub podłoże pod rododendrony i azalie. Borówkę należy umieścić w taki sposób, aby górna krawędź kuli ziemi wystawała jeszcze około pięciu centymetrów nad ziemię.
Rozłóż ściółkę z igieł lub wióry drzewne wokół obszaru korzeni.
Wysoka zawartość próchnicy utrzymuje również wilgotność gleby, co preferują krzewy.
Borówka amerykanska – pielęgnacja
Uprawiane jagody mogą żyć i owocować ponad trzydzieści lat. Aby w dłuższej perspektywie można było zebrać dużą liczbę borówek, krzew wymaga regularnego przycinania. Starsze gałęzie należy regularnie usuwać. Łatwo je rozpoznać po mocnej korze. Tylko młode, gładkie gałęzie obsypują się obfitymi kwiatami. Kiedy ogrodnicy wykonują cięcie wiosną, mogą jednocześnie odciąć stare kiście owoców.
Możliwe choroby, które pojawiają się w uprawach borówki amerykańskiej to antraknoza, monilia pędów i zgnilizna łodyg.
Nawożenie
Nawożenie powinno być bardzo oszczędne. Ponadto rośliny są uważane za bardzo wrażliwe na sól. Dlatego zaleca się stosowanie nawozu odpowiedniego dla rododendronów i azalii. Ponadto zalecaną ilość nawozu należy podzielić i nawozić krzewy dwukrotnie – na początku kwitnienia i pod koniec kwitnienia.
Zasadniczo nawozu nie należy aplikować wybiórczo w jednym miejscu, ale równomiernie rozprowadzić po całym obszarze korzeni.
Zbiory – co należy wziąć pod uwagę?
Borówka dojrzewa od lipca do września. Wskazane jest zrywanie tylko dojrzałych owoców, które zmieniły kolor z niebieskiego na ciemnofioletowy i są pokryte woskowym nalotem.
Jagody na jednym gronie owocowym nie dojrzewają w tym samym czasie, ale zazwyczaj etapami. Ma to tę zaletę, że można zbierać plony wielokrotnie przez kilka tygodni.
Aby cieszyć się owocami od lipca do września, należy posadzić kilka odmian o różnym czasie dojrzewania.
Owoce borówki uprawnej, są ponad dwukrotnie większe od borówek czarnych. Są jednak mniej aromatyczne i nie tak bardzo wyraziste w smaku.
Borówka amerykańska właściwości ma wiele, dlatego jest często uprawiana i bardzo ceniona.
Oprócz jedzenia świeżych owoców, można je również przetwarzać.
Zarówno kompot, konfitura lub naleśniki z borówkami, smakują wyśmienicie.
Borówka amerykańska właściwości
Ten niepozorny owoc jest bardzo smaczny, ale również niezwykle zdrowy.
Jest bogaty w witaminy A i C, które odgrywają kluczową rolę w produkcji kolagenu, niezbędnego dla zdrowej i pięknej skóry. Zawiera antyoksydanty i wspomaga trawienie, a także dobrze wpływa na wzrok i pamięć. Hamuje rozwój niektórych nowotworów i jest bogatym źródłem kwasu foliowego.
Dzięki polifenolom – roślinnym związkom chemicznym, ma silne działanie przeciwutleniające.
Skąd pochodzi borówka amerykańska?
Ojczyzną vaccinium corymbosum (łacińska nazwa borówki amerykańskiej) jest Ameryka Północna. Od lat roślina bardzo dobrze sobie radzi na podmokłych łąkach i wilgotnych lasach Kanady i Stanów Zjednoczonych. Jest to krzew liściasty. Małe dzwoneczki o długości do dziesięciu milimetrów kwitną do połowy wiosny. Jesienią liście borówki mogą zmienić kolor na intensywnie czerwony. Borówka najlepiej rozwija się w wilgotnym klimacie z chłodniejszymi zimami.
Jest również idealną rośliną doniczkową, polecaną dla ogrodników hobbystów.
Przyjazna dla pszczół i dekoracyjna
Krzewy dostarczają nie tylko pysznych jagód, ale także mają piękne i ozdobne różowe lub białe kwiaty. Przyciągają one dzikie trzmiele. Jesienią krzewy przybierają intensywne jesienne barwy, które przechodzą od żółtego przez pomarańczowy do czerwonego. W odmianach takich jak „Reka” młode drewno zimą zabarwia się na jaskrawoczerwony.
